علیرضا لبش
- در جلسات شعر خوانی استاد گلیم كاشانی، استاد سوهان قمی، استاد گز اصفهانی، استاد پسته رفسنجانی، استاد خفیف یزدی، استاد قالی كرمانی و یا استاد ورشو بروجردی شركت كنید و از محضر پر فیض این اساتید بهرمند شوید. جلسات خصوصی همراه با چای نبات و مخلفات را در زیر زمین اساتید فراموش نكنید. بسیاری از شاعران به نام امروز از همین زیر زمین های كوچك به تریبون های بزرگ رسیده اند. هر چند وقت یكبار در جلسات خصوصی خود را شاگرد این اساتید بنامید و دست و پای اساتید را در محافل عمومی ببوسید. با لیسیدن دست و پای اساتید شما یك گام بلند به سمت شاعر بزرگ شدن برداشته اید.
- اگر با مادر خود قهر كرده اید، اگر می خواهید به زودی معروف سر شناس شوید، اگر می خواهید به یك چهره هنری تبدیل شوید، اگر عقده های مختلف روانی دارید، بشتابید. برای شعر گفتن نیاز به دانستن عروض و قافیه و فنون و صناعات شعری نیست، تنها با كنار هم قرار دادن كلمات بی ربط، نوشته های نا مربوط بسازید و با پست های نامتعارف آن ها را بخوانید. با كلمات و حركات نا متجانس و بی معنی ، شما به عنوان یك شاعر آوانگارد شناخته می شوید. پشتك و وارو زدن وانجام حركات ژانگولر، پشت كردن به شنوندگان و خوردن آب نبات چوبی در حین شعر خواندن شما را آوانگارد تر می كند.
- هیچ كنگره و جشنواره ادبی و حتی بی ادبی را از دست ندهید. قبل از شركت در جشنواره بولتن سال پیش جشنواره را نگاهی بیاندازید. تمام شعر های برگزیده در جشنواره ها یك فرمول دارند كافی است شما به این فرمول دست پیدا كنید. مطمئناً شما بعد از دست یابی به این فرمول یكی از برگزیدگان ثابت تمام جشنواره های داخلی و خارجی خواهید بود. برای اطمینان بیشتر زیر شعر خود پس از حمد و ثنای حضرت داور خود را شاگرد استاد سوهان قمی یا صابون مراغه ای معرفی كنید كه با داور انس و الفتی داشته اند از قدیم.
- در مورد زندگی شخصی تان رویاپردازی كنید. هر چقدر بلوف شما بزرگتر باشد نشانه قدرت بیشتر تخیل شماست. خود را عموزاده استاد كماج همدانی یا خاله زاده استاد چاقوی زنجانی معرفی كنید، یا خود را دانشجوی اخراجی ترم آخر دكترای داروسازی یا بیمار سرطان خونی كه پزكان جوابش كرده اند معرفی كنید. می توانید حتی خود را پسر بیل گیتس معرفی كنید كه به اموال پدر پشت پا زده و خود را وقف ادبیات كرده است. هر چقدر داستان شما دراماتیك تر و تراژیك تر باشد، شما شاعر تر و با احساس تر شناخته می شوید.
- هر چند وقت یكبار خود را به بیماری قلبی تنفسی بزنید و خود را در بیمارستان بستری كنید و اخبار آنرا در روزنامه ها پخش كنید، با این كار محبوبیت شما افزایش می یابد. اگر بتوانید خود را به كما بفرستید عالی می شود.
- شعر های خود را با نام های شاعران دیگر برای روزنامه ها و نشریات بفرستید و بعد از چاپ شدن جنجال به راه بیاندازید و آن ها را متهم به شعر دزدی كنید.
- تنبلی كنید، بدقولی كنید، به همه بد و بیراه بگویید و همه را یك مشت كودن فاقد درك ارزش آثار هنری خود بدانید ، همه شاعران از رودكی تا به امروز را مشتی ناظم یا شاعر نما فاقد ذوق ادبی بنامید. با این خلق و خوها مسلماً شما به عنوان یك شاعر بزرگ شناخته می شوید.